У Каробчыцах пад Гродна завяршыўся чэмпіянат Беларусі па кросе. Заключны ў гэтым сезоне турнір сабраў нямала моцных спартсменаў і дазволіў падвесці вынікі няпростага спартыўнага года. Для стаераў ён атрымаўся асабліва непрадказальным, і таму наўрад ці ад удзельнікаў чэмпіянату краіны варта было чакаць найвышэйшых хуткасцяў. Тым не менш, шмат каму з іх удалося звярнуць на сябе ўвагу.

Ніна Савіна

З ёй усё ясна. Пры цяперашнім наборы саперніц і размеркаванні сіл – па-за канкурэнцыяй. Раней упэўнена выйграла кросавы Кубак. Цяпер дадала ў калекцыю і чарговы чэмпіёнскі тытул. Упэўнена і без варыянтаў. Нават цяжка нешта казаць. Праўдзівыя сілу і ўзровень гэтай спартсменкі мы (вельмі хочацца верыць, што ніякі вірус нам не перашкодзіць) мы ўбачым у наступным годзе. Спярша зімой, пад дахам, пазней – летам. У ідэале – на Алімпіядзе. Не выпадковасць сваёй алімпійскай ліцэнзіі ў марафоне Ніна пацвердзіла ўжо не раз. Кросавыя поспехі яшчэ раз даказваюць, што база ў гэтай спартсменкі закладзена выдатная. Шкада, што ў поўнай меры выкарыстаць яе акалічнасці пакуль не дазваляюць.

Кацярына Карняенка

У Каробчыцах Каця паспела стартаваць двойчы. Абодва разы атрымалася эфектна. Спярша – перамога на больш блізкай для яе дыстанцыі 1500 метраў. Саперніцы ў забегу памяці вядомых беларускіх трэнераў Уладзіміра і Іваны Храмавых у Карняенка падабраліся сур'ёзныя. Ілона Іванова і Вікторыя Кушнір, дарэчы, падарылі нам эфектны фініш у спрэчцы за срэбра, хоць і ледзь ці ўсур'ёз напружылі пераможцу. Бяжы ўся гэтая тройца па стадыёне, фініш сезона мог бы пацешыць і якім-небудзь асабістым рэкордам. У выніку – проста яшчэ адна перамога Кацярыны Карняенка, якая ўпэўнена завяршае сезон у рангу адной з вядучых спартсменак краіны на сярэдніх дыстанцыях. Відавочна, што да гэтага старту Каця не падводзілася адмыслова. Але проста для параўнання. Два гады таму, калі траса ў Каробчыцах была максімальна набліжана да цяперашняга варыянта, Вольга Немагай перамагла тут з рэзультатам 04:30, і тады сезон быў куды больш прадказальны, а літаральна на плячах у Вольгі на фініш прыбеглі Ілона Іванова, Таццяна Стэфаненка, Вера Севярын і Наталля Палоннікава. Уся першая дзясятка тады ўклалася ў хвіліну, прычым дзяўчыны змагаліся вельмі актыўна. У гэты раз такой шчыльнасці, па адчуваннях, не было, Каця бегла ў задавальненне, на дыстанцыі з'явілася дадатковая горка, а ў Карняенка – 04:41. Эфектны фініш сезону!

Асабліва, калі разглядаць яго ў камплекце з рэзультатам на дыстанцыі 6 кіламетраў. Туды Каця заявілася, мяркуючы па ўсім, каб Савіна зусім не засумавала. Калі б не яна, то ад найбліжэйшай праследавацельніцы ў дарослай катэгорыі – Людмілы Ляховіч – Савіну аддзяліла бы амаль хвіліна. Карняенка гэтую розніцу ў рэзультатах зменшыла ўдвая і, як мінімум, акрэсліла канкурэнцыю для Ніны. Выдатны бонус для цалкам паспяховага (наколькі гэта вызначэнне наогул падыходзіць у дадзеным выпадку) сезону.

Таццяна Шабанава

У тым, што гэтая дзяўчына будзе пераможцай у маладзёжнай катэгорыі, сумненняў было не вельмі шмат. Там у Шабанавай пакуль рэальных канкурэнтак, лічы, не было: выніковы адрыў ад сярэбранага прызёра – Іны Новік – 46 секунд, ад уладальніцы бронзы Кацярыны Гнядзько можна зусім не мераць. Некалькі цікавей, што рэзультат Шабанавай – 21:15 – нават у агульным заліку на дыстанцыі 6 кіламетраў – віртуальная бронза нават з улікам удзельніц у дарослай катэгорыі. Але і гэта ледзь ці сенсацыя. Таня і ў ранейшыя гады завочна змагалася з лідарамі на дыстанцыі 6 кіламетраў. У 2018 годзе ў агульным заліку прапусціла наперад толькі Ніну Савіну, Кацярыну Карняенка і Ірыну Сомаву. Увогуле – узровень пацвердзіла. Нават саперніц у сваёй катэгорыі абставіла практычна з такой жа перавагай, як у апошнія гады. Для сёлетняга чэмпіянату краіны і з улікам усіх абставінаў – выдатна. Але ёсць усе падставы чакаць ад Шабанавай рыўка ўжо ў найбліжэйшым сезоне (усё яшчэ верым, што ён пазбегне ўсіх катаклізмаў цяперашняга).

Сяргей Платонаў

Сяргей у гэтым годзе павінен быў заяўляць пра сябе на новым узроўні. Калі ацэньваць яго рэзультаты нават са зніжкай на ўсе адмены і пераносы, усё роўна атрымліваецца нядрэнна. Як вынік – кросавыя перамогі. Павінны былі, праўда, здарыцца на міжнародным узроўні: на чэмпіянаце Еўропы Сяргея б не згубіўся. Але зараз ужо не даведаешся. Пакуль жа ён упэўнена сабраў тытулы дома. У Каробчыцах атрымалася крыху менш упэўнена, чым падчас Кубка ў Магілёве. Нават пры тым, што ў Магілёў Платонаў прыехаў ледзь не прама з фінішу спаборніцтваў у Літве. У Гродне, зрэшты, ён бег па сітуацыі. Трымаў сапернікаў пад кантролем. У выніку выйграў у Сяргея Краўчэня, які стаў другім (той фінішаваў у адзін час з Паўлам Міхнюком), 4 секунды. Скласці сур'ёзную канкурэнцыю ўсім тром мог Сцяпан Рагаўцоў, але пакуль ён не паказвае ўсё, на што здольны. Ды і Вячаслаў Скудны, які патрапаў Платонаву нервы ў Магілёве, у гэты раз не праявіў сябе ва ўсёй красе. Увогуле, для фінішу сезона ўсё склалася эфектна: барацьба ішла да апошніх метраў. Але самае цікавае для ўсіх яе ўдзельнікаў намячаецца наперадзе.

Вячаслаў Скудны

Сачыць за Славай становіцца ўсё цікавей. Спачатку ён здзіўляў эфектнай знешнасцю і рэзультатамі ў стыпле. Потым інтрыгаваў выклікамі лідарам на гладкіх дыстанцыях. Цяпер ад яго чакаюць перамог. Сам ён, трэба меркаваць, ад кросавай часткі цяперашняга сезону разлічваў атрымаць сатысфакцыю за няўдачы на ​​мінулым чэмпіянаце Еўропы. Але старт адмяніўся. У Гродне Скудны бег ўжо не на рэзультат, а на перамогу. Прычым у сваёй, маладзёжнай, катэгорыі. У выніку яе спакойна і ўпэўнена аформіў. Зараз застаецца толькі чакаць. І канстатаваць, што Скудны сёння паступова ператвараецца ў сур'ёзную сілу ўжо не толькі на ўнутрыбеларускім узроўні. Магчыма, яшчэ не ў наступным годзе, але ўжо хутка яму могуць апынуцца па плячы і самыя сур'ёзныя еўрапейскія выклікі.

Арцём Калачоў

На «паўтарашцы» ў хлопцаў падабраўся патэнцыйна вельмі цікавы склад удзельнікаў, і ў выніку хлопцы не расчаравалі. З пункту гледжання напалу барацьбы гэты забег памяці Уладзіміра і Іваны Храмавых атрымаўся самым цікавым на цяперашнім чэмпіянаце. Па вялікім рахунку, з першай дзясяткі перамога магла дастацца любому. Калі не бачылі забегу – дастаткова зірнуць на рэзультаты. Разрываў больш, чым у 4 секунды, паміж тымі, хто фінішаваў, не было ў прынцыпе. Павел Небыт, Вадзім Старасценка і Ян Слома ў фінішны створ уляцелі і зусім на плячах у пераможца – Арцёма Калачова. Увогуле, было весела. Сам жа поспех Калачова паказальны. Цяперашні сезон для гэтага хлопца склаўся на здзіўленне для 2020 паспяхова. З зімы ён паспеў перапісаць асабістыя рэкорды на трох асноўных дыстанцыях – 1500 пад дахам, «тройцы» і 800 метраў. І калі ў стадыённым рэжыме ён пакуль яшчэ прыкметна саступае Сломе, Карпаву, Карнавухаву або Хадасевічу, якія традыцыйна змагаюцца за перамогу, то ў кросе Калачоў ужо не раз пацвярджаў сваю сілу. У тым ліку і на леташнім кросавым чэмпіянаце Еўропы. Шкада, убачыць у баі эстафетную чацвёрку, якая прыкметна дадала за год, у гэты раз пакуль не ўдалося. Але працяг гэтай гісторыі (нагадаем, год назад наша «пазадарожная» каманда была другой) абяцае быць вельмі цікавым.

Рэзерв

У малодшых катэгорыях галоўнай падзеяй выглядала дуэль паміж Анастасіяй Палуян і Ганнай Мачэхінай. Хоць, шчыра кажучы, на дыстанцыі 4 кіламетры ў дзяўчат барацьба была куды глыбейшай і цікавейшай. У хлопцаў там таксама бывае актыўна, але, у канчатковым рахунку, перамогі Дзмітрыя Савіна на гэтым узроставым узроўні становяцца ўжо звыклымі. А вось у дзяўчат прадказаць не так і проста. У Беларусі падрастае адразу некалькі моцных і перспектыўных спартсменак ва ўзросце 18-19 гадоў. І лідарства тут – паняцце непастаяннае. Яшчэ нядаўна, напрыклад, фаварыткай можна было б смела лічыць Маю Танкіх. Пры гэтым на фінішы цяперашняга кросавага чэмпіянату яна апынулася толькі пятай. Перамагла Анастасія Палуян, якая лепш астатніх апынулася гатовая да заключнага старту. Вядома, не абсалютны паказчык. Але пры гэтым за спіной чэмпіёнкі ішла вельмі цікавая барацьба. Ганна Мачэхіна, Дана Марозава, Ганна Макоўская, тая ж Танкіх... Увесну, калі кросы зноў адновяцца, месца на чале пелетона можа заняць любая з гэтых спартсменак. І ўсе яны, гарантавана, яшчэ не раз прымусяць гаварыць пра сябе зімой. У сваю чаргу, канкурэнцыя, якая аформілася тут, дазволіць з аптымізмам чакаць росту рэзультатаў у кожнай з дзяўчат. Мяркуючы па ўсім, у выніку яны могуць разагнацца да вельмі цікавых хвілін і секунд.