Навіны
СЕЗОН НА РАЗВАРУШВАННЕ. ХТО ЗАПОМНІЎСЯ МІНУЛЫМ ЛЕТАМ?
17 Августа 2020
333


Фармальна, сезон яшчэ не завершаны. Аднавілася Брыльянтавая ліга. Нейкія старты засталіся ў беларускім календары. Але для большасці лёгкаатлетаў галоўныя старты лета-2020 ужо мінулі. Можна рабіць высновы і падводзіць вынікі, успамінаючы тых, хто за гэты кароткі спаборніцкі прамежак часу запомніўся больш за ўсё. Разам са старэйшым трэнерам па спрынце Яўгеніяй Валадзько разбіраемся з кароткімі дыстанцыямі.

СПРЫНТ

Крысціна Ціманоўская

Мінулы сезон Крысціна Ціманоўская завяршыла са жнівеньскімі 22.78 і пропускам на Алімпійскія гульні ў Рыа. Улічваючы, што гэтаму папярэднічала змена трэнера, у гэтым сезоне ад дзяўчыны чакалі яшчэ больш уражлівага працягу. Тым больш, што ў лютым ёй удалося паўтарыць свой асабісты рэкорд на 200 метрах ў памяшканні – 23.62. Але, на жаль, у выніку сезон не дазволіў ёй раскрыць усяго патэнцыялу. Лепшым рэзультатам сталі чэрвеньскія 23.24 секунды. На нядаўнім турніры Жалабоўскага спартсменка і зусім, лічы, не бегла. Хутчэй пазначыла прысутнасць, што, у прынцыпе, цалкам вытлумачальна – эмоцыі. Казаць пра лічбы ў гэтым выпадку складана. Хутчэй, пра патэнцыял. Ён у Крысціны вельмі сур'ёзны, праўда, важна здолець яго раскрыць, а для гэтага, як мінімум, чакаем адкрыцця межаў і паездак на міжнародныя арэны.


Меркаванне спецыяліста:

- Увесь цяперашні сезон трэба разглядаць і ацэньваць з пазіцыі «калі б». У выпадку Крысціны Ціманоўўскай важна разумець, што калі спартсменка не знаходзіцца пастаянна побач з трэнерам, а падрыхтоўка, фактычна, ідзе па тэлефоне, бывае вельмі няпроста дзесьці своечасова скарэктаваць тэхніку, нешта падказаць і ўбачыць. Ацаніць, ці стамілася бо аднавілася спартсменка. Думаю, толькі немагчымасць прамога кантакту з трэнерам не дазволіла спартсменцы паказаць усё, на што яна здольная. А Крысціна магла і павінна была мяняць 23 секунды.

Адбілася і адсутнасць стартаў. За два-тры старту складана разбегчыся на максімальныя рэзультаты. У спрынце гэта адчуваецца асабліва востра. Тым не менш, я ўпэўненая, што змазаны сезон ледзь ці негатыўна адаб'ецца на перспектывах Ціманоўскай. Характар у яе байцоўскі. Ды і ў спорце не застаюцца тыя, хто з-за любой няўдачы вешаюць нос. Цяперашні сезон толькі раззлуе і заматывуе Крысціну. Ды і магчымасць кантачыць з трэнерам пасля адкрыцця граніц павінна кардынальна змяніць яе падрыхтоўку. Хочацца верыць,  што ўжо да зімы гэта будзе прыкметна.

20-гадовая Яніна Луцэнка, нават з улікам невялікай колькасці стартаў і скомканага сезону, абнавіла асабістыя рэкорды на 100 і 200 метраў, выканаўшы нарматыў майстра спорту. Карына Кавалькова для сваіх 16 гадоў паказала вельмі нядрэнны бег, хоць, лічы, месяц ёй давялося адседзець на карантыне з каронавірусам.

Аліна Лучшава

Выбіраць і вырашаць, каго са спартсменак назваць адкрыццём сезона, заўсёды няпроста. Таму што моладзь расце і прагрэсіруе апрыёры. Ды і талентаў сягоння хапае практычна ў кожным з відаў. Але, мабыць, ніхто не паспрачаецца, калі на кароткіх дыстанцыях у гэтую катэгорыю аднесці Аліну Лучшаву. Па-першае, у сёлетнім «абкусаным» сезоне яна здолела перапісаць асабісты рэкорд. І не проста перапісаць, а падняць яго на адзнаку 51.84. Ужо цалкам сабе міжнароднага ўзроўню лічбы. Для (на той момант) яшчэ 18-гадовай спартсменкі – вельмі сур'ёзная заяўка. Па-другое, у сваёй узроставай катэгорыі яна выйграла ўсе дыстанцыі, на якія заяўлялася, ды і сярод дарослых на 400-метровай дыстанцыі нічога не аддала. Нарэшце, яна прымусіла сур'езна паверыць у перспектывы беларускай эстафеты. Калісьці з ёй лічыліся нават на сусветным узроўні. Акрамя Лучшавай, асабістыя рэкорды ўсталявалі Крысціна Мулярчык і Кацярына Харашкевіч. Апошняя эстафета на чэмпіянатах Еўропы ў нас была ў Амстэрдаме ў 2016 годзе. Зараз ёсць шанец разлічваць не толькі на чэмпіянат Еўропы, а нават на трапленне на Алімпійскія гульні. Ды і на камандным чэмпіянаце Еўропы дзяўчынкі дакладна не сапсуюць надвор'я. Галоўнае, каб спаборніцтвы праходзілі.


Меркаванне спецыяліста:

- Вельмі важна, што прагрэс Аліны – не спантанны ўсплёск, а паступовы, заканамерны рост. І ў мінулым сезоне яна пабегла на ўзроўні 52 секунд. Сягоння гэты бар'ер яна пераскочыла і ад яе, як калісьці ад Эльвіры Герман у такім узросце, мы ўжо чакаем рэзультатаў. Я, зразумелая справа, спрабавала спрагназаваць, які рэзультат можа паказаць Аліна, але трохі памылілася. Меркавала, што яна зможа разагнацца да 52 з невялікім секунд. Але нават пры гэтым не думаю, што Лучшава паказала нешта звышнатуральнае. Так, рэзультат круты. Але ў Еўропе ў гэтым узросце бягуць і полькі, і немкі, і расіянкі. Проста ў Беларусі з часоў сясцёр Усовіч і Юліі Юрэні на дыстанцыі 400 метраў не было спартсменкі сусветнага ўзроўню. Цяпер, здаецца, з'явілася.

Эльвіра Герман

З якімі мэтамі і задачамі Эльвіра Герман уваходзіла ў гэты год, цалкам відавочна. Як відавочна і тое, што сезон у выніку пайшоў наперакасяк і не дазволіў у поўнай меры ацаніць рэзультаты працы, праведзенай спартсменкай і яе трэнерам Віктарам Мясніковым. Па-першае, перанесеныя Гульні не маглі не адбіцца на матывацыі і планах работы. Тым не менш, пэўныя моманты не засталіся не заўважанымі. Па-першае, нават на гэтым фоне ў гэтым сезоне Эля паказала 12.73. Вызначана, можа хутчэй, але і гэта – лічбы сусветнага ўзроўню, і кажуць яны пра тое, што пры іншых раскладах дзяўчына магла б на многае замахнуцца. На 200-метровай дыстанцыі Герман абнавіла асабісты рэкорд – 23.33, і, відавочна, стала больш магутнай і хуткай. Калі тую прыбаўку ўдасца злучыць з тэхнікай праходжання бар'ераў, выніковыя лічбы могуць здзівіць нават саму спартсменку.


Меркаванне спецыяліста:

- Эльвіра адназначна не разбегалася. Для яе было мала стартаў. Калі праводзілі кантрольную трэніроўку яшчэ ў адсутнасць спаборніцтваў, было відаць, што чалавек проста «гарыць». Спрынт – гэта вялікая колькасць спаборніцтваў. Герман з Віктарам Мясніковым некалькі змянілі працу. Дадалі сілавых трэніровак, шмат працавалі са штангай. Але гэта трэба перавесці ў тэхніку пераадолення бар'ераў. Ім відавочна не хапіла практыкі, каб паказаць рэзультаты карэкціровак. Магчыма, Герман здолее прабегчы на ​​спаборніцтвах у Венгрыі 19 жніўня на этапе Кантынентальнага тура. Гэта дазволіла б надаць сезону хоць нейкую завершанасць.

Вельмі нядрэнна глядзеліся і нашы маладыя дзяўчынкі. Света Парахонька прабегла па асабістым рэкорду. Руслана Рашкаван крыху не дацягнулася, але яна звычайна разбягаецца толькі да канца сезона. Самыя хуткія секунды яна звычайна паказвала ў завяршэнні, на галоўным старце. У гэты раз сезон апынуўся скомканым, ды і на Кубку Беларусі, напрыклад, бегчы прыйшлося супраць моцнага ветру. На чэмпіянаце Беларусі надвор'е таксама было не самым прыемным для спрынту. Упэўненая, усё дзяўчынкі могуць бегчы хутка: гэта толькі пытанне часу.

Аліна Талай

Для Талай цяперашні сезон таксама меў велізарнае значэнне. Зіма паказала, што спартсменка практычна аднавілася і здольная бегчы вельмі хутка. Яе лепшы «зімовы» рэзультат на 60 метраў з бар'ерамі – 7.87 – усяго на 0.02 секунды горш за асабісты рэкорд спартсменкі. Улетку меркавалася таксама выйсці на гранічныя хуткасці, але, на жаль, у выніку ні на адным старце Аліну мы не ўбачылі: вырашыла не рызыкаваць і пакінула некаторую недаказанасць у пераламленні на будучы сезон.


Меркаванне спецыяліста:

- У Аліны былі праблемы з ахілавым сухажыллем, а такія праблемы звычайна не атрымліваецца вырашыць хутка. Мы ацэньвалі сітуацыю, і, калі б у Еўропе аднавіліся этапы Брыльянтавай лігі, калі б адкрыліся межы і Аліну запрасілі, напэўна, мы шукалі б нейкія варыянты. Але ў цяперашняй сітуацыі вырашылі не рызыкаваць: лепш далячыць траўму, зрабіць пэўныя высновы з сезона і рыхтавацца да Алімпіяды.

Юрый Забалотны

У гэтым сезоне Забалотны выйграў практычна ўсё. Выключэннем сталі толькі зімовыя старты на 200 метраў – чэмпіянат Беларусі ў памяшканні для Юры не задаўся. Прычым, што асабліва важна, гэтыя перамогі – не «падарунак», ад сапернікаў. Максім Грабарэнка, напрыклад, больш «дзясяткі» скінуў з асабістага рэкорду на 200 метрах. Стасу Дарагакупцу перашкодзіла толькі траўма, атрыманая на турніры РЦАП. Але пры гэтым сам Забалотны нават з пункту гледжання рэзультатаў правёў проста бліскучы (хоць і скомканы) сезон. Асабістыя рэкорды на ўсіх дыстанцыях (летніх і зімовых), уключаючы эстафету. Да алімпійскіх нарматываў (10.05 на «сотні» і 20.24 на 200 метраў) яму пакуль, вядома, далёка, але лепшыя рэзультаты Забалотны гэтым летам (10.32 на 100 метраў і 20.87 – на 200) ужо вельмі блізкія ад допуску на чэмпіянат Еўропы. Пра карысць такіх лічбаў у разрэзе эстафеты і зусім паўтараць няма сэнсу. Асабліва, калі ўлічыць рэзультаты Максіма Грабарэнка, Стаса Дарагакупца, Максіма Богдана і астатніх хлопцаў.


Меркаванне спецыяліста:

- Юра Забалотны вельмі парадаваў. Думаю, пры іншых раскладах, і на 100, і на 200 метраў яго рэзультаты былі б яшчэ больш высокімі. Па трэніроўках было відаць, што ў добрай форме знаходзіцца Стас Дарагакупец, спартсмен паступова разбягаецца. Пасля траўмы яны з урачом зборнай – Аркадзем Кірылавым – вырашылі добранька абследавацца і знайсці прычыну пашкоджання. З-за гэтага ахвяравалі чэмпіянатам краіны. Для ўсіх гэтых хлопцаў «адкладзены» год – на карысць. Хлапчукі маладыя, могуць разбегчыся. Той жа Максім Богдан толькі нядаўна перайшоў да Леаніда Сафроннікава і для яго зламаны сезон як падарунак. Вельмі карысны дадатковы сезон для эстафет. У тых жа хлопцаў відаць, што Стас некалькі «выпадае», але да наступнага сезона можна будзе і падрыхтаваць замену на такія выпадкі, і выверыць усе дробныя нюансы перадачы.

Аляксандр Васілеўскі

Нейкі час Аляксандр Васілеўскі заставаўся адзіным лідарам на дыстанцыі 400 метраў. Ён і цяперашні сезон правёў на «выдатна», у выніку палепшыўшы асабісты рэкорд амаль на паўсекунды – 46.40. І гэта, дарэчы, акурат нарматыў на чэмпіянат Еўропы – вельмі магутна! Але паказальна і тое, што прыкметна пачаў дадаваць і Ігар Зубко. Пасля феерычнага 2016 года справы на дарожцы ў хлопца не асоба ладзіліся, але ў гэтым годзе ён не проста абнавіў свой ранейшы, чатырохгадовай даўніны, асабісты рэкорд (47.16), але і зусім ушчыльную падабраўся да таго, каб «размяняць» 47 секунд – 47.09! Мяркуючы па ўсім, Ігару ўсё ж удалося знайсці сябе і сваю методыку трэніровак і зараз Аляксандру Васілеўскаму сапраўды не прыйдзецца сумаваць.


Меркаванне спецыяліста:

- Васілеўскі пацвердзіў узровень і паказаў выдатны рэзультат. Але ж і Ігар Зубко парадаваў. У яго быў вельмі няпросты перыяд: яго ранейшы трэнер Уладзімір Храмаў пайшоў з жыцця. Нарэшце, спартсмен здолеў знайсці сваё месца. Спрыяльна паўплывала на яго і жаніцьба. Ігар стаў прыкметна больш сур'ёзна ставіцца да спорту: не толькі як да хобі, але і як да працы. Рэзультат – новы асабісты рэкорд. Думаю, калі б у сезоне ў яго было яшчэ некалькі стартаў, 47 секунд хлопец здолеў бы «размяняць».

Дарэчы, на дыстанцыі 400 метраў з бар'ерамі хочацца вылучыць і Ягора Хаўратовіча. Новы асабісты рэкорд – 51.59, але яшчэ важней характар. Успамінаю, якія байцоўскія якасці ён паказаў! Хлопец сыходзіць з апошняга бар'ера, відаць, што ён «закісліўся» і ногі не падымаюцца, але пры гэтым Ягор здолеў дабегчы і нават абнавіць асабісты рэкорд! А ён жа яшчэ юніёр, і ў яго ўсё наперадзе! Да таго ж ён прыкметна «пацягнуў» за сабой і іншых маладых хлопцаў – прыемна бачыць!

Віталь Парахонька

У мінулым сезоне Віталь Парахонька быў вельмі блізкі да нарматыву на Алімпійскія гульні. Тады не выйшла, але сітуацыя пакідала сур'ёзныя падставы спадзявацца, што ў Токіа мы хлопца ўсё ж такі пабачым. Нажаль, скомканы сезон і закрытыя межы не толькі не дазволілі спартсмену разбегчыся, але і «разлучылі» яго з новым трэнерам. У выніку лепшы рэзультат – 13.53 – выглядае адкатам, але па сутнасці гэта не так. Віталь па-ранейшаму вельмі амбіцыйны і дасведчаны спартсмен, якому крыху не пашанцавала з момантам. Або пашанцавала. Калі мяжы адкрыюцца ўжо ў хуткім часе, да пачатку кваліфікацыйнага перыяду ў Парахонька ёсць усе шанцы дацягнуцца да неабходных для траплення ў Токіа 13.32.


Меркаванне спецыяліста:

- Адчування, што Віталь дарма задумаў змену трэнера, у мяне няма. Ёсць адчуванне, што Парахонька не хапае трэнера побач. Бар'еры – гэта тэхніка. Пасля скачкоў з шастом – самых складаных у лёгкаатлетычнай праграме. І карэкціроўка падчас трэніроўкі павінна рабіцца маментальна. Так, Віталю дапамагае беларускі трэнер, але, тым не менш, гэта не такі спецыяліст, як Людміла Аліяр. Відаць, што Віталь гатовы хутка бегчы. Але змянілася праца, павялічыліся сілавыя паказчыкі, хуткасць бегу, і «сабраць» дыстанцыю Парахонька не можа. На адных спаборніцтвах добра атрымліваецца першая палова, на наступных – другая, дзесьці сярэдзіна... Пры гэтым Аліяр лічыць, што ў разбегу на першы бар'ер павінна быць іншая колькасць крокаў, яны мянялі размяшчэнне калодак на старце. Для адаптацыі да ўсіх гэтых нюансаў трэба час і праца. Думаю, для Парахонька гэты год – таксама дадатковая магчымасць.

КАЛЕНДАРЬ МЕРОПРИЯТИЙ
ИНФОРМАЦИОННЫЕ ПАРТНЕРЫ