Навіны
СУСВЕТНЫ РЭКОРД-ФАНТОМ ІВАНА ПЕДРОСА: СКАЧОК У ДАЎЖЫНЮ НА 8.96 МЕТРА – ЯГО АДМЯНІЛІ ПРАЗ ТЫДЗЕНЬ З-ЗА АШУКАНСТВА З ВЕТРАМ
31 Августа 2020
274


Добрай раніцы панядзелка, дарагія сябры! Прапануем вам пачаць новы тыдзень з займальнага і пазнавальнага артыкула, апублікаванага на сайце sports.ru.

Сусветны рэкорд у скачках у даўжыню трымаецца 29 гадоў – у 1991-м амерыканец Майк Паўэл паляцеў на 8.95м, з тых часоў да гэтай адзнакі ніхто не падабраўся бліжэй чым на 20см.

Хоць у 1995-м рэкорд Паўэла ўсё-ткі ўпаў – на адзін тыдзень: кубінец Іван Педроса дадаў 1см да дасягнення, але яго рэзультат у выніку не залічылі. Усё з-за ашуканства з прыборам, які вымярае сілу ветру.

Скокнуў на рэкорд у тумане і з спадарожным ветрам; а галоўнае – у разрэджаным горным паветры

Упершыню Педроса паляцеў далей за восем метраў у 1990-м, калі яму было 17. З тых часоў кар'ера кубінца пайшла на ўзлёт: ён стаў чацвёртым на Алімпіядзе-1992, а затым выйграваў амаль усе спаборніцтвы, у якіх удзельнічаў. Прычым у сверхстатусных сапернікаў – таго ж Паўэла, а яшчэ 9-разовага алімпійскага чэмпіёна Карла Люіса.

У 1995-м за некалькі дзён да ЧС Педроса і ўся скачковая эліта адправіліся на турнір у італьянскі Сестрыерэ. Асабісты рэкорд Івана на той момант складаў 8.71м – скачок месяцам раней у Іспаніі.

Сестрыерэ, які знаходзіцца на вышыні 2050м, сустрэў складаным надвор'ем: вісеў шчыльны туман, пры гэтым часам падымаўся магутны вецер. Спаборніцтвы не адмянілі, але было зразумела: ратыфікаваных рэкордаў чакаць не варта, паколькі спадарожны вецер дзьмуў мацней за дапушчальны ліміт – 2м/с.

Разбегшыся ў густым тумане, Педроса выразна патрапіў на планку і паляцеў амаль да краю ямы з пяском: 8.96 м – на адзін сантыметр далей за сусветны рэкорд Майка Паўэла!


Сапернікі спачатку не звярнулі ўвагі на дасягненне кубінца – мала хто верыў, што рэзультат залічаць: ну не мог жа вецер заціхнуць як раз падчас скачку Івана. Аднак датчык, які вымярае сілу і кірунак ветра, паказаў, што ўсё было ў дапушчальных значэннях: рэкорд легальны – разбег і палёт кубінца патрапілі ў той кароткі прамежак, калі парывы саслаблі.

Шчаслівы Педроса па традыцыі рэкардсменаў фатаграфаваўся з табло, якое паказвала вялікі рэзультат.

За сусветны рэкорд кубінцу падарылі Ferrari F355 коштам $132 000 – такі прыз раней атрымліваў толькі Сяргей Бубка ў 1988-м за сусветны рэкорд у скачках з шастом. Пацешна, што машына – не вельмі дарэчны прыз для Івана: ён у жыцці не сядаў за руль, а Куба якраз у тыя гады перажывала цяжкую сітуацыю з палівам.


«Ну, напэўна, усё-ткі галоўнае – гэта машына. А астатняе як-небудзь складзецца», – няўпэўнена рэзюмаваў Педроса.

«Гэта чароўнае месца – яно само дадае табе 30 см да рэзультату»

Ужо былы рэкардсмен свету Майк Паўэл даведаўся пра скачок Педроса на наступную раніцу. Амерыканца раздражняў не столькі рэзультат Івана, колькі тое, што ён сам прапусціў спаборніцтвы з-за траўмы нагі:

«Я расчараваны, што ў мяне не было шанцу абараніць рэкорд. Я б хацеў таксама там скакаць. У мяне як быццам бы адабралі галоўны скарб у жыцці, так што цяпер я хачу вярнуць яго. Калі я штурмаваў рэкорд, у мяне былі мэта і запал: я хацеў перамагчы Карла Люіса. Многія гады на трэніроўках я кожны дзень бачыў яго твар. Калі я перамог, то больш нікога не бачыў. Цяпер жа я буду бачыць твар Івана Педроса. Але я адчуваў бы сябе куды горш, калі б Педроса пабіў мой рэкорд на ўзроўні мора (Паўэл скокнуў 8.95 у Токіа – роўна на ўзроўні мора). Не хачу прыніжаць дасягненне Івана, але Сестрыерэ – чароўнае месца. Калі ты скачаш добра, то гэта месца само дадасць табе сантыметраў трыццаць да рэзультату. Я яшчэ тры тыдні таму казаў, што калі Педроса паедзе ў Сестрыерэ, то скокне далей за мой рэкорд. Мая надзея была толькі на моцны вецер», – прызнаваўся Паўэл.

І амерыканец правы: у Сестрыерэ рэзультаты часта вышэй, чым у іншых месцах. Не раз там білі сусветныя рэкорды, але новы рэзультат не залічваўся з-за магутнага ветру. Паўэл таксама адчуў гэта – аднойчы ён таксама пераляцеў планку рэкорду ў Сестрыерэ, але вецер быў вышэй за дапушчальныя значэнні.

Праўда, вецер – не адзіная прычына, па якой скакуны выдатна выступалі ў Сестрыерэ: разрэджанае горнае паветра сапраўды дапамагае ляцець далей. Боб Бімон, які ў 1968-м абнавіў рэкорд адразу на 55см, таксама спаборнічаў на вышыні – у Мехіка (2250м над узроўнем мора). Іншая справа, што правілы рэгламентуюць толькі сілу спадарожнага ветру, але не вышыню і ўмовы наогул.

Праз тыдзень пасля турніру ў Сестрыерэ – за дзень да ЧС – новы рэкорд Педроса трапіў пад удар.

Пры кожным скачку Івана каля прыбора для вымярэння ветру стаяў старонні

Італьянская федэрацыя (арганізатар турніру ў Сестрыеры) насцярожылася пасля спаборніцтваў: скакуны сумарна зрабілі 60 спробаў, і толькі 4 з іх адбыліся пры сіле ветру, якая дапушчальная для верыфікацыі рэкорда. З іх 3 – у Педроса, прычым падчас рэкорднай спробы вецер дзьмуў з сілай толькі 1,2м/с – з запасам у легальным акне.


Арганізатары прагледзелі ўсе наяўныя відэазапісы са спаборніцтваў і выявілі, што падчас шасці скачкоў кубінца каля анемометра (прыбора для вымярэння сілы ветру) стаяў чалавек, ствараючы перашкоду вымярэнням. Па ходзе турніру на яго чамусьці не звярнулі ўвагу. Гэтым чалавекам аказаўся былы скакун з шастом і трэнер па лёгкай атлетыцы, італьянец Luciano Gemello.

«Кожны раз, калі Педроса збіраўся скакаць, Gemello станавіўся ў 20 сантыметрах ад анемометра. Ён стаяў там падчас усіх шасці спробаў Педроса, але сыходзіў, калі разбягаліся іншыя. Мы пагаварылі з ім. Ён сказаў, што любіць скачкі ў даўжыню, а так як Педроса на дадзены момант лепшы ў свеце, то ён хацеў паглядзець толькі на яго. Але ў нас ёсць адчуванне, што ён спецыяльна спрабаваў змяніць паказанні прыбора», – распавёў прэс-аташэ арганізатараў Enrico Giacomini.

Італьянская федэрацыя заявіла, што расследуе інцыдэнт, але пасылаць рэкорд Педроса на верыфікацыю ў IAAF не будзе.

Сам Педроса запэўніў, што не знаёмы з Gemello і паняцця не меў, што нехта спрабуе ашукацца з анемометрам: «Я вельмі расстроюся, калі рэкорд не залічаць. Але я ўпэўнены, што здольны скакаць яшчэ далей. Я адчуваў, што вецер на турніры даволі моцны. Але калі я ўстанавіў рэкорд, ён дзьмуў нашмат слабей. Я ўпэўнены, што ён быў у рамках дапушчальнага. Хоць не адмаўляю, што ўмовы ў Сестрыерэ камфортныя для рэкордаў. Наперадзе ЧС. Там і паглядзім, ці сапраўды я лепшы скакун у свеце», – прызнаваўся Педроса.


На ЧС-95 кубінец заваяваў золата са скачком на 8.70м: ён сапраўды быў лепшым скакуном свету тых гадоў, але рэкорд гэта не выратавала.

Італьянская федэрацыя правяла расследаванне, па выніках якога пажыццёва дыскваліфікавала Luciano Gemello і на тры гады адхіліла суддзяў Paolo Gugliemi і Denis Morino. Вымярэнні паказалі, што падчас рэкорднага скачка Педроса вецер дзьмуў з хуткасцю ад 3 да 5 метраў у секунду, што значна вышэй дапушчальнага ліміту. Федэрацыя заключыла: Gemello наўмысна спрабаваў маніпуляваць з анемометрам, але так і не высветліла – навошта.

Рэкорд Педроса не залічылі; у арганізатараў не было ніякіх прэтэнзій да кубінца, але вось «Ферары» адышла назад спонсару.

Нягледзячы на балючую страту рэкорду, кар'ера Педроса склалася пышна: ён узяў яшчэ тры золата на чэмпіянатах свету і перамог на Алімпіядзе-2000. Але далей за 8.71м так і не скокнуў.

«Цяжкая праца і мноства трэніровак прывялі да таго выдатнага рэзультату. Страціць сусветны рэкорд было вельмі крыўдна. Мне дапамагло толькі тое, што я быў яшчэ малады. Мне было 22, наперадзе ўся кар'ера. Я выйграў шмат тытулаў. Але боль з-за страты сусветнага рэкорду мучыць мяне і да гэтага часу», – распавядаў Педроса ў 2018-м.


А сусветны рэкорд па-ранейшаму належыць Майку Паўэлу.

Крыніца: sports.ru

КАЛЕНДАРЬ МЕРОПРИЯТИЙ
ИНФОРМАЦИОННЫЕ ПАРТНЕРЫ