Учора, 14 верасня, на 80-м годзе жыцця не стала заслужанага трэнера БССР Уладзіміра Уладзіміравіча Старавойта. Светлая памяць!
Уладзімір Уладзіміравіч нарадзіўся 4 снежня 1940 года ў Мазыры. Калі прыйшла пара выбіраць прафесію, з'ехаў у сталіцу і паступіў у Беларускі дзяржаўны інстытут фізічнай культуры. Скончыўшы яго ў 1963 годзе, па размеркаванні трапіў у Гродна, горад, які стаў яго лёсам.
У Гродзенскім тэхнікуме фізічнай культуры Уладзімір Уладзіміравіч адпрацаваў выкладчыкам, намеснікам дырэктара і дырэктарам. Вольны час аддаваў падрыхтоўцы лёгкаатлетаў. Не для галачкі ў зарплатнай ведамасці, а праводзіў сапраўдныя трэніроўкі для дасягнення высокіх рэзультатаў. Акрамя адміністрацыйнага, ён валодаў і талентам спартыўнага педагога. Яго выхаванцы Іван Лобач і Наталля Дземідовіч уваходзілі ў склад зборнай каманды Савецкага Саюза. Звання «Майстар спорту СССР» па лёгкай атлетыцы дамагліся Рыгор Леановіч, Мікалай Каховіч і Аляксандр Кліменка.
У верасні 1985 года Уладзімір Старавойтаў быў прызначаны на пасаду старшыні Камітэта па фізічнай культуры і спорце Гродзенскага аблвыканкама. Спартыўнае ведамства Прынёманскага краю ён узначальваў да 1995 года. На яго долю выпаў складаны час перабудовы і непрадказальны пачатак 1990-ых гадоў, і прыход ва ўладу маладых спецыялістаў. А таксама бляск алімпійскіх медалёў Ірыны Шылавай, Ігара Басінскага, Аляксандра Курловіча, Сяргея Гарлуковіча, Юрыя Сапегі, Канстанціна Лукашыка, Ігара Астапковіча, Андрэя Барбашынскага і Андрэя Мінеўскага. У той жа час Уладзіміру Старавойту прысвоілі званне "Заслужаны трэнер БССР".
Прайшло шмат гадоў з моманту сыходу Уладзіміра Уладзіміравіча з пасады старшыні Камітэта па фізічнай культуры і спорце, але ў яго адрас ні ад трэнераў, ні ад спартсменаў, ні ад супрацоўнікаў не прагучала ні адной, хоць у малой долі, негатыўнай характарыстыкі. Яго запомнілі станістым, дагледжаным, інтэлігентным мужчынам. Прыстойны, справядлівы, добры, які ўмее аб'ектыўна ацэньваць становішча і прымаць рашэнні, якія ідуць на карысць, а не спараджаюць канфлікты.
У апошнія гады Уладзімір Старавойтаў цяжка хварэў. Яго атачала і пра яго клапацілася вялікая сям'я - сыны, нявесткі, трое ўнукаў. Ён дачакаўся і праўнучкі. На жаль, моцны, упэўнены ў сабе мужчына не змірыўся з сыходам каханай жонкі. І сілы яго раставалі цэлых сем гадоў...
Урачы сумленна спрабавалі выратаваць Уладзіміра Уладзіміравіча, мінімізаваць вынікі інсульту. Але кліч нябёсаў апынуўся мацней...
Беларуская федэрацыя лёгкай атлетыкі выказвае шчырыя спачуванні родным і блізкім Уладзіміра Уладзіміравіча ў сувязі са стратай, якая напаткала іх.
Пахаванне Старавойта У.У. адбудзецца 15 верасня 2020 года а 16.00 на могілках Аульс.
Крыніца інфармацыі: oblsport.grodno.by
